Fenomen Williama Morrisa. Bardzo popularny i w ogóle nieznany
Sądzę, że większość z nas spotkała się z twórczością Williama Morrisa, choć nie zdaje sobie z tego sprawy. W sklepach tradycyjnych i internetowych możemy znaleźć mnóstwo kubków, poduszek, tapet… posiadających projektowane przez niego wzory.
***
W. Morris jest artystą równie rozpoznawalnym i popularnym co Gustaw Klimt. By się o tym przekonać, wystarczy w wyszukiwarce google wpisać jego dane. Paradoks polega na tym, że W. Morris jest rozpoznawany przez większość nie po nazwisku, ale po twórczości. Z tego też powodu doszłam do wniosku, że warto poświęcić mu nieco uwagi.
***
Jak to się stało, że wzory Williama Morrisa przetrwały do dziś i znane są na całym świecie?
William Morris (1834 – 1896 r.) z pochodzenia był Anglikiem, miał wiele profesji i zainteresowań. Dla mnie jednak jest przede wszystkim projektantem sztuki użytkowej. W 1861 r. założył spółkę pod nazwą Morris, Marshall, Faulkner & Co dedykowaną dekoracji wnętrz (tj. produkcja mebli, wyrobów szklanych, tkanin…). W jej ramach koncentrował się na projektowaniu tapet i tkanin, pozostałe projekty wykonywały inne osoby.
Poniżej witryna sklepu Williama Morrisa w Anglii.
W XIX w. każdy szanujący się producent, manufaktura czy sklep musiały mieć swoje katalogi wysyłkowe, dzięki którym klienci z dalekich stron kraju, a nawet zagranicy mogli nabywać produkty drogą wysyłkową. Setki tego typu katalogów zachowały się w zbiorach francuskich bibliotek. Zainteresowanych tą tematyką odsyłam do wpisu https://www.lisak.net.pl/blog/?p=20640. Podobnie było w Anglii. Każda szanująca się firma wnętrzarska przygotowywała katalogi min. z tapetami, które pocztą dostarczała na zamówienie. Poniżej przykład takiego próbnika innej angielskiej firmy Jeffrey & Co odnaleziony przeze mnie w zbiorach Museum für angewandte Kunst w Wiedniu. To właśnie za sprawą takich katalogów projekty tapet i tkanin W. Morrisa rozchodziły się po całym świecie i stanowiły wzór dla innych.
Poniżej próbnik z tapetami Williama Morrisa.
Obecnie tapety i tkaniny według projektu W. Morrisa znajdujemy w licznych muzeach świata, co świadczy o tym, jak szeroki był zasięg jego działalności gospodarczej (czytaj wysyłkowej) i twórczości zarazem. Są to min.:
– Muzeum Sztuki w Nowym Jorku,
– Museum für angewandte Kunst w Wiedniu,
– Nordiska Museet w Szwecji,
– Museum of Arts and Crafts w Hamburgu,
– i w wiele, wiele innych.
***
Poniżej wzór tkaniny obiciowej W. Morrisa z 1883 r. ze zbiorów Muzeum Wiktorii i Alberta w Londynie.
Ten sam wzór znajdujemy na poniższym kubku.
Poniżej wzór tapety z 1876 r. ze zbiorów Muzeum Wiktorii i Alberta w Londynie.
Ten sam wzór aczkolwiek w nieco innej kolorystyce odnajdujemy na poniższym komplecie złożonym z filiżanki i dzbanka.
***
Poniżej zdjęcie Williama Morrisa z 1884 r. Jestem przekonana, że gdy je robił, nie zdawał sobie sprawy z tego, że prawie 200 lat po swoich urodzinach twórczość jego będzie wciąż popularna na całym świecie.
Poniżej zdjęcie W. Morrisa z 1874 r.
Poniżej szkatułka z włosami W. Morrisa.
***
Zainteresowanych szerzej osobą W. Morrisa zapraszam do poniższych moich wpisów:
