Dawne nocniki

Poniżej srebrny nocnik z XVIII wieku.

***

Najlepszym miejscem do ukrycia w domu nocnika było…

Zwyczaj chowania nocników pod łóżkiem potępiała Karolina Nakwaska w swoim poradniku pt. „Dwór wiejski…” z 1843 roku, pisząc:

„Obok łóżek (…) postawisz nocne stoliczki, tak mało u nas używane, a koniecznie potrzebne, bo jestże co nieporządniejszego, jak naczynia nocne pod łóżkami stawiane?”

Choć zdarzały się i takie domy, w których nocne naczynia stawiano wprost w przedpokoju. Jak dalej czytamy u K. Nakwaskiej:

„Upraszam cię, pamiętaj o tem i nie czyń tak, jak u nas w niektórych domach, gdzie albo w przechodnim korytarzu wbrew przystojności i skromności, stawiają naczynia do pierwszego użytku, albo ogród oznaczają (tj. przeznaczają) na miejsce ku wygodzie służące.”

Na rycinie poniżej widać nocniki chowane do drewnianej szafki. I nie byłoby w tym nic niepokojącego, gdyby nie fakt, że była to szafka znajdująca się w… jadalni.

K. Nakwaska wspomina także w wygodnych krzesłach „gdziebyś się i rozwolnienia nie lękała”. Zapewne takich, jak na zdjęciu poniżej.

We Francji natomiast nocniki często miały kształt podłużny i zwały się bourdaloue.

Bourdaloue używano tak, jak na poniższym obrazie Francoisa Bouchera.

Poniżej tzw. bezwonne klozety przenośne.

Poniżej toalety z 1893 r. produkcji znanej amerykańskiej firmy J. Motta.

Poniżej pisuar.

***

Zainteresowanych wyglądem dawnych toalet, zapraszam do wpisu https://www.lisak.net.pl/blog/?p=19126